Zvenigorod yakınlarındaki Savvino-Storozhevsky Manastırı'na Moskova manastırlarının kolyesinde değerli bir inci denir. Dmitry Donskoy'un oğlu yerel prens Yuri'nin dosyalanmasıyla XIV yüzyılın sonuna dayanmaktadır. Adını, Sawa'nın ilk başrahibinden ve üzerinde bulunduğu Bekçi Tepesinden almıştır. Manastır aktiftir, değerli bir tarihi ve mimari obje olarak devlet koruması altındadır. Hacılar ve turistlerin katılımı açısından Diveyevo ve Trinity-Sergius Lavra'ya göre üçüncü sırada yer alıyor.
Savvino-Storozhevsk manastırının kurucuları
Savva Storozhevsky ve Prens Yuri Dmitrievich, manastırın kökeninde durdu. İkincisi, Dmitry Donskoy'un üçüncü oğluydu. Babası ona hüküm sürmeye başladığı Zvenigorod'u yazdı. Yuri Dmitrievich, dindarlığı ile ayırt edildi. Vaftiz babası Radonezh Sergius'tu. Savva, mucize işçisinin ilk öğrencilerinden biridir. Daha sonra, oğlu da dahil olmak üzere Dmitry Donskoy ailesinin manevi danışmanı oldu.
Zvenigorod'a gelmeden önce Savva hakkında pek bir şey bilinmiyor: zengin, büyük olasılıkla boyar klanından geldi, Trinity manastırında manastır yemini etti ve Radonezh Sergius'un ölümünden altı yıl sonra onu yönetti.
1395 tarihli kronik kayıtlara göre Savva, Volga Bulgaristan'daki bir kampanya için Prens Yuri'ye bir nimet verdi. Kazan da dahil olmak üzere 14 şehri alarak bir zaferle eve döndü. Kutlamak için, prens, ıssız Zvenigorod Tepesi Storozhe'de bir tapınağın inşası için şükran belirtisi olarak fon ayırdı. Savva inşaatı kutsadı.
Savvino-Storozhevsky manastırının kuruluş tarihi
1398'de prens Savva'yı Zvenigorod'a çağırdı ve bir manastırın kurulmasını emretti. Bunun için yer, aynı tepede, iki nehrin birleştiği yerin üzerinde seçildi - Moskova ve Razvodnya. Ve bu tesadüf değil. Moskova yakınlarındaki birçok kasaba gibi Zvenigorod da Moskova prensliğini korumak için kuruldu. Ve Bekçi Tepesi, çevrenin güzel bir manzarasının açıldığı en yüksek noktaydı. O günlerde manastırlar genellikle kalelerdi ve sakinlerine "İsa'nın ordusu" deniyordu.
Manastırın mimari topluluğu, 15. ve 19. yüzyıllar boyunca şekillendi. Hayatta kalan binaların çoğu 17. yüzyıla kadar uzanıyor. Manastırın ilk yapıları ahşaptan yapılmıştır. İlk olarak, Bakire Doğuş Kilisesi inşa edildi. Sonra çevresinde hücreler belirdi. Manastır meşe kütüklerinden yapılmış bir tynom ile çevriliydi. Manastırdan bir kilometre uzakta Savva, vadilerden birinde kendine bir mağara kazdı. Bir skeç gibiydi. Mağarada dua ve tövbe okumak için sık sık emekli oldu.
Varlığının ilk yıllarında manastır yoksulluk içinde yaşamadı, fonlar ona Prens Yuri tarafından cömertçe bağışlandı. 1405 yılında, Meryem Ana'nın Doğuşu'nun ahşap kilisesinin bulunduğu yerde bir taş kilise ortaya çıktı. Tatarların tekrarlanan işgalinden sonra mucizevi bir şekilde hayatta kaldı ve şimdi Rusya'daki en eski beyaz taş kiliselerden biri olarak kabul ediliyor. Duvarları, o zamanlar henüz ünlü olmayan Andrei Rublev'in kendisi tarafından boyandı. Tapınak, manastırın tarihi baskınıdır.
Prens Yuri, manastıra ve keşişlerine büyük özen gösterdi. Ona birkaç köy ve köye toprak verdi, arı kovanları tahsis etti, manastır topraklarında yaşayan tüm köylüleri haraç ve görevlerden kurtardı ve Savva'nın onlar hakkında kararını vermesine izin verdi.
1407'de Savva öldü. Cesedi, batı penceresinin altındaki Bakire Doğuş Kilisesi'ne gömüldü. Ölümünden önce, müritlerinden birini halefi olarak atadı. Savva'nın ölümünden sonra manastır çürümeye başladı. Aynı zamanda sadece şehzadeler için değil, krallar için de özel bir yer olmaya devam etti. Korkunç İvan, Boris Godunov, Catherine II tarafından ziyaret edildi.
17. yüzyılda manastır ikinci bir hayat buldu. Savva'nın avda göründüğü ve ölümden kurtarıldığı Sessiz Çar Alexei'nin yeni planına göre yeniden inşa edildi. Toprakları ikiye katlandı, Trinity Kilisesi, Tsaritsin'in odaları, Kardeşlik binaları, kuleler ve Çan kulesi ortaya çıktı. İkincisi, tüm mimari topluluğun baskın bileşimi haline geldi. O bu güne kadar.
O zaman, manastır "hükümdarın kendi hac" olarak kabul edildi ve kralın yetkisi altındaydı. Alexei Tishaishy sık sık duvarlarına hac ziyareti yaptı ve genellikle Moskova'dan Zvenigorod'a yürüyerek yürüdü. Ve bu yolun 60 km'si. Manastırın ana girişi yoktu. Sadece kralın bu yere karşı özel tavrını gösteren bir ön kapı vardı. Manastır, Rusya'da Lavra statüsünü alan ilk manastırdı.
1652'de Sava'nın kalıntıları ilk olarak ciddi bir atmosferde keşfedildi. Çarın kendisi, karısı Maria Miloslavskaya ve gelecekteki patrik Nikon vardı. Sonra Sawa'nın kalıntılarının 245 yıllık nemli toprakta çürümediği ortaya çıktı. Bir mucize olarak kabul edildi. Kalıntılar, ikonostasisin sağ tarafına yerleştirilmiş bir meşe türbesine yerleştirildi.
18. yüzyılın sonunda, Zvenigorod çevresini beğenen II. Catherine, manastırı yeniden inşa etmeye karar verdi. Bunu yapmak için Fransa'dan bir mimar bile tuttu. Projesi, manastırın duvarlarının, Trinity Kilisesi'nin ve diğer binaların yıkılmasını içeriyordu. Ancak, daha sonra kraliçe bu girişimi hala terk etti.
1812'de manastır Fransızların işgalinden kurtuldu. Efsaneye göre geceyi manastırda geçirmeye karar vermişler. Savva askeri liderlerden birine geldi ve manastırı yağmalamamasını istedi, ancak karşılığında eve canlı döneceğine söz verdi. Fransız korktu, askerlere manastırı terk etmelerini emretti ve onun çalınmasını önlemek için korumalar kurdu.
Sovyet döneminde Savvino-Storozhevsky manastırı
Bolşevikler iktidara geldikten sonra manastır kapatıldı ve mülkü kamulaştırıldı. Ana türbe dahil - Sava'nın kalıntıları. Kanla alındılar. Yerel sakinler ve rahipler onları korumak için ayağa kalktı. İki komiserin öldürülmesiyle sonuçlanan bir ayaklanma başladı. Daha sonra, birkaç keşiş zorunlu çalışma için Urallara sürgün edildi. Bolşevikler Savva'nın kalıntılarını açtılar, onları çileden çıkardılar ve sonra onları müzeye teslim ettiler. Savvino-Storozhevsky Manastırı, varlığının 5, 5 yüzyılında hiç böyle bir küfür görmedi.
Sovyet yıllarında, duvarları içinde bir çocuk kampı düzenlendi. Daha sonra orada bir sanatoryum açıldı.
Savvino-Storozhevsky manastırı bugün
1995 yılında manastır yeniden canlandırıldı. Kilisesi'ne teslim edildi. Üç yıl sonra, manastırın kuruluşunun 600. yılını kutladığında, Sava'nın kalıntıları surlarına geri döndü. Ciddi tören, Patrik II. Alexy tarafından gerçekleştirildi.
O zamandan beri manastır topraklarında bu güne kadar devam eden restorasyon çalışmaları yapılmıştır. Birçok eski binanın orijinal görünümü yeniden yaratıldı.
2007 yılında, manastırın topraklarında Monk Savva'ya bir anıt ortaya çıktı. Aynı yıl, ünlü Savvinskaya halk sanatları ve el sanatları fuarı yeniden çalışmaya başladı. Devrimden önce çok kalabalıktı. Fuar yıllıktır ve Ağustos sonunda manastırın duvarlarında düzenlenmektedir.
Savva'nın dua için emekli olduğu manastırdan mağaraya geçiş geleneği de restore edildi. Üstünde bir kilise ve yakınında bir skeç var.
Manastırda çeşitli kilise gereçleri ve mumlar alabileceğiniz dükkanlar bulunmaktadır. Ayrıca bölgede keşişler tarafından hazırlanan kvas satıyorlar. Savvino-Storozhevsk manastırının efsanevi ve bir tür dönüm noktası haline geldi. Kvas, çok "güçlü" olduğu için kuru üzüm ile aşılanır.
Oraya nasıl gidilir
Savvino-Storozhevskaya manastırı, Moskova yakınlarındaki Zvenigorod'da, Odintsovo bölgesinde yer almaktadır. Şehrin kendisinde değil, altında bulunuyor: Zvenigorod'a girmeniz, en sonunda sağa dönen Moskovskaya Caddesi boyunca sürmeniz gerekiyor. Bundan sonra, Moskova Nehri boyunca ilgili işarete birkaç kilometre yapmaya devam ediyor.
Skete, manastırdan yaklaşık bir kilometre uzaklıktadır. Orada her gün sabah 7'den itibaren açık olan bir hamam var. Yaz ve ilkbaharda saat 22.00'de, kış ve sonbaharda 2 saat erken kapanır.
Savvino-Storozhevsky Manastırı'nın kapıları sabah 6'dan akşam servisinin sonuna kadar açıktır. Büyük Kilise tatillerinde çalışma saatleri değişebilir.
